----------------------------------------
Everything is Yours (NC Scene)
"อยู่นิ่งๆนะที่รัก"
มือแกร่งเลื่อนไปรับเซนเซอร์ข้างอ่างอาบน้ำที่ปลดปล่อยน้ำสบู่สีขาวลื่นออกมาตามหน้าที่
ร่างบางใต้ร่างของเขาใบหน้าแดงก่ำอย่างทำอะไรไม่ถูก
ส่งดวงตาสวยสีดำกลมแป๋วมาอย่างออดอ้อน ภาพที่มองแล้วเขาก็ยิ่งอยากแกล้ง
"จ..แจ ยอ..อื้ม"
ริมฝีปากบางเอิบอิ่มถึงกับเป็นหมันไปเมื่อมันถูกริมฝีปากอุ่นของแจยอลเข้าประกบจนมิด
มือหนาลูบไล้ละเลงสบู่เหลวลื่นลงบนผิวสีขาวเนียนนุ่มของฮยองซอก
มือบางเกาะเกี่ยวแขนล่ำของคนตัวสูงไว้อย่างยากลำบากเพราะความลื่นที่ถูกชโลมลงบนกายด้วยสองมือแกร่ง
ลำตัวบางจึงถูกร่างกายแข็งแกร่งบดเบียดให้แนบชิดติดขอบอ่าง
ลิ้นอุ่นหนากล้ำกลายเข้ามาในโพรงนุ่มโลมเลียความหวานล้ำจากภายใน
และเปิดแง้มออกเป็นครั้งคราวให้คนตัวเล็กใต้ร่างได้หายใจทัน
"ช่วยผมทีสิ" ริมฝีปากหนาถอนออกเล็กน้อย
"เอ๊ะ" ร่างบางงุนงงกับคำกล่าวนั้น อีกทั้งสมองตอนนี้ก็ขาวโพลนจนไม่สามารถประมวลผลอะไรได้แล้ว
ให้คนบนร่างต้องอธิบายต่ออีกนิด
"หมายถึง.. ช่วยอาบทีครับ" พูดพลางรับของเหลวหอมจากเซนเซอร์มาไว้ในมืออุ่นก่อนส่งให้ร่างบางที่รับมาอย่างว่าง่าย
"บ..แบบนี้หรอ" ดวงตาสีดำคู่สวยแหงนมองคนตัวโตอย่างไร้เดียงสา
ขณะที่มือบางค่อยๆลูบไล้ลงบนลำตัวแกร่ง ไล่ไปตามแผ่นอกกว้างล่ำช้าๆ
"..ครับ.." ร่างสูงแย้มยิ้มอบอุ่น หลุบมองร่างบางในตัวอย่างเอ็นดูกับความน่ารักที่สุดจะน่าถนุถนอมของคนตัวเล็ก
ท่ามกลางความเงียบ ฮยองซอกชะงักมือเรียวบางของตัวเอง
นัยน์ตาคู่สวยหวานจดจ้องดวงหน้าหล่อได้รูปของแจยอล
ก่อนเลื่อนมือขึ้นช้าไปสัมผัสที่เส้นผมสีทองซึ่งปกปิดดวงตาของร่างสูงไว้
นิ้วเรียวสวยค่อยๆแหวกกลุ่มผมบนใบหน้าคมคายออก เผยให้เห็นดวงตาเรียวคมคู่งามสีดำ ที่เมื่อประกอบเข้ากับจมูกโด่งสวย
รูปหน้าเรียวคม และริมฝีปากเรียบอิ่ม มันช่างสมบูรณ์แบบไม่มีที่ติ
"ทำไมหล่ะ.." เสียงหวานเอ่ยถามอย่างไม่เข้าใจ
นัยน์ตาคู่เรียวคมหลุบลง ก่อนเปิดขึ้นมองกลับมาที่ดวงตากลมโตอย่างจริงจัง
"เรื่องมันยาว... ไว้ผมจะเล่าให้ฟังนะ" ว่าพลางประทับรอยจูบนุ่มนวลลงบนเปลือกตาบางของร่างเล็ก
"ถ้างั้น ตอนที่เราอยู่กันแค่สองคน สัญญานะ ว่าจะไม่ปิดมัน"
ร่างบางเว้าวอนคนบนร่าง มือนุ่มเลื่อนสัมผัสข้างแก้มคมคาย ให้อีกฝ่ายตอบรับคำสัญญาณนั้นอย่างว่าง่าย
"ครับ ที่รัก"
พูดจบมือแกร่งก็เริ่มลงมือทำงานต่อ ปาดของเหลวลื่นหอมหวนให้ตลบอบอวลไปทั่วกายบาง
ก่อนเลื่อนลงไปลูบไล้ใกล้ส่วนอ่อนไหวของคนตัวเล็ก แล้วจงใจข้ามไปสัมผัสลงที่ต้นขาขาวเนียนแทน
ให้อีกฝ่ายเริ่มร้องคราง
"ฮ้า.. แจยอล.."
"ช่วยที เดี๋ยวผมไม่สะอาดนะ" เสียงทุ้มพูดขึ้นทีเล่นทีจริง
เขาทำความสะอาดร่างบางจนเกือบครบทุกซอกทุกมุมแล้ว ขาดเหลือก็แต่แก่นกายอ่อนไหวของอีกฝ่าย
"ฮื่อ" ร่างบางก็ขานรับก่อนปาดฝ่ามือเล็กที่เต็มไปด้วยสบู่เหลวสีขาวลงให้ทั่วร่างนั้น
ส่งผลให้คนตัวสูงยิ้มพอใจ พร้อมกับแก่นกายที่เริ่มแข็งตัว
มือบางตั้งใจข้ามแก่นที่เริ่มแข็งขืนของคนตัวโต แจยอลรวบข้อมือบางของคนตัวเล็กขึ้น
ก่อนเอ่ย
"ไม่เป็นไรครับ ..ผมเริ่มไม่ไหวแล้ว"
มือหนาเลื่อนไปลูบสัมผัสแท่นอ่อนไหวของร่างเล็กรวดเร็วเพื่อชำระล้าง
จนเสียงหวานเล็ดลอดออกมาให้ต้องยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจัดการของตัวเอง และลุกขึ้นชำระล้างสบู่ออกให้ทั่วตัวรวมถึงร่างบางที่ช้อนขึ้นมาไว้ในอ้อมแขนด้วย
เมื่อเช็ดตัวจนหมาด แจยอลก็คว้าคนตัวเล็กมาไว้บนสองแขน
ในขณะที่ฮยองซอกเองก็ดูจะทนไม่ไหวแล้วจากการถูกกระตุ้นเมื่อครู่
ลำตัวบางสีขาวสวยถูกวางลงบนเตียงนุ่มขาวสะอาดตามมาด้วยร่างแกร่งที่ขึ้นคร่อมคนตัวเล็กทันทีอย่างไม่รอช้า
ริมฝีปากหนาอุ่นบุกรุกริมฝีปากบางอิ่มเอิบอย่างเร่าร้อน
ลมหายใจถี่รัวรดลงที่ดวงหน้าขาวสวย แขนเรียวบางยกขึ้นรัดต้นคอคนที่อยู่ข้างบน ขณะที่มือหนาลูบไล้ไปทั่วเนื้อเนียนนุ่ม
แจยอลถอนริมฝีปากออก หลังจากรุกล้ำโพรงหวานจนพอใจ ก่อนเลื่อนลงขบเม้มข้างใบหูขาว
และไล่ลงมาประทับรอยพิศวาสลงไปที่ซอกคอจนร่างเล็กกระตุกหนึ่งที
"อ๊ะ!"
เสียงหวานเล็ดลอดเพราะความเจ็บ ขณะที่มือหนายังคงลูบไล้ต้นขาขาวบริเวณใกล้ขาหนีบ
สลับกับก้นกลมมนฉ่ำเนื้อของอีกฝ่าย เรียกให้แกนกลางของคนตัวเล็กชูชันขึ้นเพราะอารมณ์เร้า
ร่างสูงเลื่อนจากซอกคอ ลงมาที่แย้มกุหลาบแดงบนยอดอกที่บัดนี้ตั้งยอดรอให้เขาเข้าไปดูดดื่มสมใจหมาย
ฟันขาวขบเม้มหยอกล้อพอเป็นพิธี เรียกเสียงครางหวานให้ปลุกเร้าอารมณ์ตัวเอง
"อ๊า แจยอลลล" ครางเพราะความเสียวซ่าน มือบางเกาะเกี่ยวศีรษะของคนตรงหน้าอก
ก่อนร่างกายจะกระตุกขึ้นอีกครั้งเพราะมือหนาเลื่อนลงไปเร้าแก่นกายอ่อนไหวเบื้องล่างให้เคลื่อนไหว
"อ..อ๊าาา" เสียงหวานครางตามจังหวะเร่งเร้าจากมือแกร่ง
แล้วถูกลิ้นอุ่นตวัดและดูดดึงด้วยช่องปากอุ่นของร่างสูง
"ฮ๊าา แจยอลล ฉัน มะ..ไม่ไหวแล้ววว" สิ้นเสียงครีมข้นสีขาวก็พวยพุ่งออกมาจากท่อเล็ก
ทำเอามือหนาเปรอะเปื้อนไปด้วยของเหลว และกระเด็นโดนถึงเสี้ยวใบหน้าคมคายที่อยู่ไม่ห่างด้วย
ฮยองซอกมองภาพนั้นด้วยความเขินอายจนดวงหน้าขาวแดงซ่าน
แต่แจยอลกลับยกฝ่ามือที่เต็มไปด้วยครีมขาวนั้นไปลิ้มรส ยิ่งทำเอาคนใต้ร่างขวยเขินจนกู่ไม่กลับ
หากร่างสูงก็ปิดประกบปากอิ่มนั่นอีกครั้งพร้อมกับครีมข้นที่อยู่ในปากและปลายลิ้นกระหวัดเหวี่ยงในโพรงหวาน
"อื๊มม.." น้ำข้นสีขาวเปรอะเปื้อนข้างริมฝีปากที่ถูกเล้าโลม
ก่อนเรียวขาเล็กเนียนจะถูกท่อนขาแข็งแกร่งและมืออีกข้างแหวกออกให้เปิดกว้างจนสะดวกทาง
!!!
คนตัวเล็กสะดุ้งตกใจกับการกระทำที่ไม่คาดคิดมาก่อน
แต่เสียงหวานไม่อาจร้องประท้วงได้เพราะปากถูกประกบปิด มือบางเกาะท่อนแขนของคนบนตัวแน่นอย่างตื่นเกร็ง
มือแกร่งไม่รอช้าปาดครีมข้นขาวที่เหลือเลอะบนตัว แล้วแง้มขาเล็กออกกว้างจนพบเป้าหมายเป็นช่องทางสีกุหลาบนอนรออยู่
แล้วสอดแทรกนิ้วเรียวเข้าไปบดเบียดทางแคบเล็ก เรียกเสียงหวานใต้ร่างให้ดังครวญคราง
"อ..อ๊าาา..~"
ร่างกายเล็กตอบสนองด้วยการหลีกหนีอย่างอัตโนมัติ แต่นิ้วแข็งแกร่งติดตามเข้ามาบดเบียดจนมิดอย่างไม่อาจหลุดพ้น
ก่อนเลื่อนเข้าออกเรียกความเสียวซ่าน แล้วเพิ่มอีกนิ้วเข้าไปหล่อลื่น
"อ๊าาา อื๊ออ แจ..ยอล..."
เสียงหวานครางกระเส่าเชิญชวนให้แก่นกลางของคนเร้าแข็งเกร็งขึ้นจนได้ที่
ก่อนเสียงทุ้มนุ่มจะกระซิบที่ข้างหู
"อย่าเกร็งนะ คนดี"
นิ้วเรียวถูกชักออกจากโพรงกุหลาบสวย ให้ร่างบางหายใจสะดวกขึ้นเพียงอึดใจเดียว
ก่อนท่อนแกนใหญ่จะถูกสอดใส่เข้ามาแทนที่จนร่างเล็กเบิกตากว้างอย่างไม่ทันตั้งตัว พร้อมกับความรู้สึกอึดอัด
"ห้ะ อ๊าา..~"
ต้นขาเนียนขาวถูกมือหนาจับแหวกกว้างขึ้น ร่างแกร่งแทรกตัวเข้าไปในช่องทางแคบเล็กที่ถูกเบียดเสียดจากแก่นกลางใหญ่ล้ำแน่นขนัด
มือบางที่เกาะเกี่ยวอยู่ออกแรงมากขึ้นเพราะความเกร็งพลางร้องครวญคราง
"อื๊อ.. น...แน่น" แน่นจนหายใจไม่ออกแล้ว
"..อึก" ร่างสูงเองก็อึดอัดไม่น้อยที่แก่นกายโดนกอดรัดแน่นเกินคาด
ก่อนออกแรงให้ขยับขึ้นลงช้าๆ
"ฮ๊าาา..." ร่างบางข้างใต้ส่งเสียงตามการเคลื่อนไหวของเขา
"อย่าเกร็งครับ ปล่อยสบายๆนะ" พูดพลางจูบดูดดื่มริมฝีปากอวบอิ่มสีชมพู
ก่อนแกนกลางจะเริ่มขยับได้สะดวกขึ้นและเร่งจังหวะเข้าออกภายในโพรงหวานลึกล้ำนั้น
เมื่อโพรงเล็กเริ่มปรับจนรองรับท่อนแก่นกลาง แจยอลก็เริ่มออกเคลื่อนไหวร่างกายของเขาให้ เร็วขึ้น แรงขึ้น ตามใจปรารถนา จนคนใต้ร่างร้องครางกระเส่าเพราะความเสียวซ่านจากการถูกเร่งเร้าภายในตัว
"ฮ้าาา อื๊อออ อ๊าาาา"
"ฮยอง..ซอก..." เสียงทุ้มหอบเหนื่อยน้อยๆเรียกชื่อคนรักของตน ในขณะที่แก่นกายยังคงทำหน้าที่ของมันอย่างดี
"จ..แจ..ยอล~" เสียงหวานร้องครางด้วยสีหน้าสุขสมจนเขาต้องผุดยิ้มแล้วตอบสนองกว่าเก่า
มือแกร่งรวบสะโพกของร่างเล็กขึ้นให้คล้อยตามจังหวะเข้าออกที่เร่งแรงขึ้นของเขาอย่างสอดคล้อง จนคนตัวเล็กกรีดร้องระงมลั่นห้อง
เขาเองก็ใกล้จะสุดแล้ว...
ร่างสูงชักท่อนแกร่งออกจากทางแคบเกือบหมดเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนพุ่งทะยานลงไปสุดทางจนมิดด้าม
ปลดปล่อยของเหลวอุ่นร้อนให้หลั่งไหลเข้าไปในกายของร่างบางจนรู้สึกได้ถึงความอุ่นที่เคลื่อนที่แผ่ซ่าน
ก่อนทิ้งแช่ท่อนแข็งเกร็งค้างไว้อย่างนั้นโดยไม่มีทีท่าว่าจะออกไป
"อึก แจยอล.. ฉัน.. อึดอัด ..นะ" ร่างเล็กที่รู้สึกถึงแกนใหญ่ที่บดเบียดค้างช่องทางแคบในตัวร้องประท้วงเล็กน้อย
"ไม่ชอบหรอครับ" เสียงนุ่มบนร่างกายเอ่ยถามอย่างกังวลเล็กน้อย
"อื้อ" ร่างเล็กส่ายหัวเบาๆ ดวงตาคู่กลมสบมองนัยน์ตาเรียวอย่างออดอ้อน
เป็นอะไรที่น่ารักน่าสนองเป็นที่สุด ร่างสูงเลยจัดการรวบตัวร่างบางก่อนออกแรงพลิกตัวเป็นฝ่ายลงไปอยู่ข้างล่าง เรียกเสียงกรีดร้องหวานจากการขยับเพราะแกนกายที่ยังคั่งค้างอยู่มิดด้ามในตัว
"อื๊ออ แจยอล~"
ฮยองซอกซบใบหน้าหวานลงกับแผ่นอกแกร่งอย่างอ่อนแรงพลางหอบหายใจให้เส้นผมสีดำตกลงมาคลอเคลียตัดกับดวงหน้าขาว
แรงโน้มถ่วงบวกกับน้ำหนักตัวตอนนี้ทำให้รู้สึกว่าท่อนแข็งเกร็งถูกกดเข้าไปลึกขึ้นกว่าเดิมจนหมดแรงต่อต้านนอนอยู่แบบนั้น
ก่อนเสียงทุ้มจะกล่าวขึ้นให้ร่างเล็กงงงวย
"ยังไหวมั้ย..."
"เอ๊ะ"
"ขอต่ออีกรอบละกัน"
"กริ๊ดดด!"
พูดจบก็จับสะโพกกลมมนขึ้นลง เรียกเสียงกรีดร้องจากเจ้าของโพรงสีกุหลาบได้เป็นอย่างดี
ก่อนแจยอลจะจัดหนักยกสองให้สมกับที่อยากมานาน อย่างที่ร่างเล็กไม่ต้องหวังว่าจะได้หลับนอน
"ไม่นะ แจ...อ๊าา~ อื๊อ!"
"ไม่นะ แจ...อ๊าา~ อื๊อ!"
แถมดูท่า... คืนนี้จะยังอีกยาวไกล...
END.